ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္

ေရးခ်င္တာ ေရးထားဖို႔
နွလံုးသားဆိုတာ
စာရြက္ျပင္က်ယ္ၾကီးမွ မဟုတ္တာ
ေရးျပီး ျပန္ဖ်က္လို႔ရတဲ့
အလြယ္သံုး ေက်ာက္သင္ပုန္းလည္း
မဟုတ္ခဲ့ဘူးေလ။
အနီေရာင္ေတြ တထပ္ျပီး တထပ္ ေထး
စြန္းေရးခဲ့တာ ခဏ မကေတာ့ဘူး။
ဒီအရာေတြ ေျပဖို႔
ခဲဖ်က္၊ မင္ဖ်က္ေတြ ထပ္ေဆြးသြားမယ္။
ေပ်ာက္ပ်က္လိမ့္မယ္လို႔ေတာ့
နဂိုတိုင္း ျပန္ရဖို႔
ဟန္ျပေလးေတာင္ ငါ မျမင္ပါဘူးကြယ္။
လြမ္းေနတတ္ရံုနဲ႔
ဒီငရဲခန္းက လြတ္မယ္တဲ့လား
စမ္းတဝါးဝါးေပမယ့္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ဆက္ေရွ႕
မနက္အသစ္ေတြကို
တို႔ေတြ အတူေမြးဖြားမယ္။
ဟိုးးးးးခပ္ပ်ပ်မွာ
အထပ္ထပ္ မြေနတဲ့
ခပ္ဖြဖြ အျပံဳးေတြ ရွိတယ္။
လာ တူတူ ေလွ်ာက္မယ္။
ေရာက္တဲ့ေနရာ ကိုယ္စီပုိင္ဖို႔
ငါတို႔ အတူ ရွိမယ္။

စာဖတ္သူ ေမာင္နွမ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္