ေဆာင္းတု

ေႏြဆိုရင္ ေႏြေပါ့။
ခပ္ျပင္းျပင္း အပူခံဖို႔
ရြက္ဝါေတြ ေျခြခ်ဖို႔
ေလပူေတြ တသုတ္သုတ္ေျပးဖို႔
ေဟာဒီလမ္းမ ......
လွမ္းမရေအာင္ ၾကမ္းဖို႔
ျပီးေတာ့ ေႏြရဲ႕ေတးဆို ဥၾသကိုေခၚဖို႔
ေႏြသဏၰာန္ အပီအျပင္ ငါ ေစာင့္ေနပ့ါမယ္။
မိုးဆိုလည္း မိုး
လွ်ပ္ရိုးေတြ ျပိဳးျပက္လင္းလို႔
ကန္သင္းေတြ ျမဳပ္ေနေအာင္ ေဖြး
တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းျမည္မယ့္ ျခိမ္းသံကိုၾကိဳ
တစြတ္စြတ္ပဲ စိုစို
တဘဝလံုးပဲ ရႊဲရႊဲ
မိုးေရျမစ္ကေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္
မိုးရာသီထဲ ငါ ရွိခ်င္တယ္။
ခုေတာ့ ေဆာင္းက
ေဆာင္းရယ္မပီ
ေအးတခါ ေႏြးတလွည့္
ဘယ္အခ်က္မွာ မိုးသည္းဦးမလဲ။
ခပ္ပါးပါးေလးေမွ်ာ္
နွင္းပြင့္ေတြေတာင္ ငါ မေခၚလိုက္ရဘူး
ေအးတိေအးစက္ ေျခာက္ကပ္ကပ္နဲ႔
ရာသီခါမီ စာနဲ႔အညီ
ဘယ္သရုပ္ကို အပီအျပင္ေဖာ္
ဘယ္ကို ေခ်ာ္သြားခဲ့တာလဲ။
မူမမွန္ အပူသ႑ာန္န႔ဲ
ျပန္မရနိုင္တဲ့အမွန္အကန္ ေဆာင္းကို
ငါ လြမ္းတယ္။

စာဖတ္သူ ေမာင္နွမ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္