ကာရံမညီ

-ဗီးနပ္စ္ တဲ့
မီးဖိနပ္ကို စီးရတဲ့ ကေခ်သည္
သူ႔အတြက္ တီးလံုးကိုေတာ့
မိုးေလး နည္းနည္း အံု႔ေပးၾကပါ။
-ကုိယ့္ျမင္း ကုိယ္စိုင္းခဲ့တာပဲ။
ဘယ္အုတ္တံတိုင္းကို ေတြ႔ေတြ႔
ေကြ႔ ျဖတ္ေက်ာ္မယ္။
-ရန႔ံ မရွိရင္ ပန္း မဟုတ္ဘူးလို႔ေတာ့
တဖက္သတ္ မေျပာလိုက္ပါနဲ႔။
လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာသူေတြ
ငါ့ ရင္ထဲက စာတန္း ေတြ႔ မသြားၾကဘူး။
…….လြမ္းမိတယ္……။
-တကယ္ေတာ့
ကမာၻ ေလာကၾကီးဆိုတာကိုက
အၾကိမ္ၾကိမ္ အကယ္ဒမီရေနတဲ့
ဂႏၱဝင္ေျမာက္ ရုပ္ရွင္ကားေလ။



စာဖတ္သူ ေမာင္နွမ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္

စိတ္ေစရာ

-စိတ္ အဆာမေျပတဲ့အခါ
လိပ္ျပာေတြလည္း မသန္႔
အိပ္ရာေတြလည္း တြန္႔ေၾကမြတယ္။
-လူးလြန္႔ျခင္းရဲ႕ ရသဟာ
သမုဒယေတြကို ေပြ႔ဖက္
ေမ့ကြက္ေတြကို ေဝးေစတာေပါ့။
-မေမ့ေလာက္တဲ့ သူေတြအဖို႔
ေဝးခဲ့လည္း နီးသထက္ နီး
ေဟာသလုိ….
ကတ္သီးကတ္သတ္ လဝန္းကေလးနဲ႔
ေႏြးေထြးရတဲ့ ညအဆင္းမွာ
မပ်င္းနုိင္ပါဘူးကြယ္။
-ဒီလိုနဲ႔
မျငင္းနိုင္တဲ့ ပုစာၦေတြကို
တစ္ပုဒ္ျပီး တစ္ပုဒ္ ထုတ္
ရုပ္ကမာၻထဲ ခ်ၾကည့္
(အင္းးး)
ခုထိေတာ့ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ရွိတုန္းပါပဲ။။။။

စာဖတ္သူ ေမာင္နွမ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္

အကၽြံ

ေသာက အစြန္းအေပေတြနဲ႔

မေသသပ္ခဲ့သမွ်

မေနတတ္ခဲ့တဲ့ ငါ

ဇာတ္လမ္း ၾကိဳသိေစတဲ့အျဖစ္

ေၾကညက္ခဲ့တာေတာ့ ၾကာျပီ။။။။။။

ျပန္.....ျပန္ ေက်ာ့မိတဲ့

ေပါ့ေပါ့ဆဆ ညစိမ္းေတြ

သူ႔လက္နဲ႔ လာလိမ္းျခယ္ေနေသးရဲ႕..

မ်က္လႊာခ်ပံုေလးက

တကယ့္ ယုန္အ တစ္ေကာင္။

မာယာနဲ႔ ပစ္အဖမ္းမွာ

ေယာင္ယမ္းဇြတ္တိုး

မုဆိုးရဲ႕ရႈိက္သံ သဲ့သဲ့

ေတာျပိဳေအာင္ ဖြဲ႕။။။။။

စာဖတ္သူ ေမာင္နွမ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္