ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒုိင္းနဲ႔ ဖရိုဖရဲ
ဇူလိုင္သံုးဆယ့္တစ္မွာေပါ့။
ကမ္းပါးမရွိေပမယ့္
ငါလညး္ ျပိဳလဲတတ္ပါတယ္။
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္ရမ္းရမ္းနဲ႔
ကမွဴးရွဴးထိုးၾကားမွာ
ငါဘာျဖစ္ခဲ့တာလဲ။
ဒီလိုပဲ မသိလိုက္မသိဘာသာ
မ်က္စိမွိတ္ေနလိုက္ရမွာလား။
တခါတခါ
ဘယ္ကိုစီးဝင္ရမယ္မွန္း မသိခ်င္ေလာက္ေအာင္
ငါ့အတြက္ မရွိနိုင္တဲ့ ကမ္းပါးကို လြမ္းတယ္။
သြားခ်င္ရာသြားကြယ္။
ငါ့ကို ျပန္ျပန္လွည့္မၾကည့္ေနပါနဲ႔။
ဟိုမွာဘက္ကမ္း
မင္းသြားခ်င္တဲ့ဆီပဲ လွမ္းလွမ္း
ဒီမွာဘက္ကိုပဲ လူးလားေခါက္တံု႔ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ေပါ့။
ဒီရင္က်ယ္သမွ်
မင္းျဖတ္သန္းေနသေရြ႕
ဒီတိုင္းပဲ ငါစီးဆင္းေနလိုက္ပါ့မယ္။
