၂၀၀၉

ငါ နႈတ္ဆက္ေတာ့မယ္။
ဘယ္အရာကမွ မျမဲဘူးဆိုဆို
ငါကေတာ့ ဒီတစ္နွစ္ကိုသာ မပိုမလို
အတိအက် တက္ခြင့္ရခဲ့တာေလ။
ဒီထဲမွာ မုန္တိုင္းေတြ ေပစြန္း
ေရခဲေတြ ေရြ႕လ်ား
ငါလည္း တလြန္႔လြန္႔လူးေနခဲ့ရတာပဲ။
ငါ့အတြက္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ဆိုတာ
ဘယ္ေတာ့မွ ရွိမလာနိုင္ေတာ့တဲ့
ဒီအခ်ိန္ထဲမွာ
ငါ လွလွပပ ကျပခဲ့ရဲ႕လား။
တြားသြားတတ္စ ကေလးေလးလို
နွစ္ေထာင့္တစ္ဆယ္က
အသာကေလး ရယ္ေနတတ္ေနျပီ။
သူလည္း မၾကာေပမယ့္
သူေနရသမွ်ေလး သာယာစြာ
ကျပနိုင္ဖို႔ ငါ ဘာမွလည္း အစမျပဳခဲ့မိပါလား။
ၾကည့္စမ္း။
ေနာက္နည္းနည္းဆို ငါက
အားယူစိုင္းျပင္း
ဖ်တ္ခနဲဆို -ခုန္ဆင္းရေတာ့မွာပဲ။
ေႏြေတြရွည္ျပီး
လမ္းေတြ ေျခာက္ဦးမွာလား။
နွင္းေတြျပိဳျပီး
ေဆာင္းေတြ ငိုဦးမွာလား
မိုးေတြ ေစြလို႔
ကပ္ကမာၻကို ဆက္ကာသြားရဦးမွာလား။
လားေပါင္းမ်ားစြာထဲ
ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္
ငါ ခဏခဏျပန္ျပန္ေရာက္ေနတာက
ခု ငါခုန္ဆင္းရေတာ့မယ့္ကာလ။
ဒီေတာ့ ..... အေသအခ်ာနႈတ္ဆက္
မဂၤလာမနက္နဲ႔
ေအးခ်မ္းညခါ သာယာေစဖို႔
ေရွ႕ကျပဲီးခဲ့ ေနာင္ၾကီးေတြလို
ဆုကေလးပဲ ေတာင္းမိေတာ့တယ္။
ကမာၻၾကီး က်န္းမာ
ေပ်ာ္ရႊင္သာယာ ရွိၾကပါေစ။

၂၀၀၉ ဒီဇင္ဘာဝင္ေတာ့ ဒီကဗ်ာကို ေရးခ်င္ေနခဲ့တာ။ ခုလည္း ဦးေႏွာက္က ေညာင္းေနေပမယ့္ ရတဲ့ အခြင့္အေရးေလးမွာ မလြတ္ေအာင္ ေရးခ်လိုက္တယ္။ ၂၀၀၉ မွာ ခင္ခဲ့၊သိခဲ့သူေတြ မဂၤလာပါရွင္ ။ ေနာက္ထပ္သိဦးမယ့္သူေတြကို လည္း မဂၤလာပါလို႔။။။။။။ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ

စာဖတ္သူ ေမာင္နွမ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္